Kelimeler, bir şeyi anlatmak için kullanılır. İnsanların anlaşabilmesi için kelime bilgisi çok önemlidir. Etkili bir iletişim kurmak için kelime bilgisinin artırılmasına önem verilmelidir. Veda kelimesi de herkesin duyduğu bir kelimedir. Peki, TDK sözlük anlamında veda ne demek?.. “Dilimizde sıklıkla karşımıza çıkan veda sözcüğü esenleşme anlamında kullanılmaktadır. Daha detaylı açıklayacak olursak birbirinden ayrılan kişilerin birbirine esenlik dileyerek ayrılmasıdır. Ayrıca sevilen bir şey ya da kişi ile olan ilgisini kesmek anlamına da gelmektedir.” Veda ne tuhaf bir sözcük değil mi?.. Oysaki bu sözcük birçok şeyi anlatıyor gitmek bırakmak ama kalpten yapılan veda daha ağır oysaki kesin veda kalpten yapılan vedadır ama kabullenmek zordur işte… Hikâye bitmediğinde ve kitap kapatıldığında vedalar canı yakar. O nedenle: Vedalar gurbet gibidir. Annenin gözyaşı, yol yağmuru gibidir… Babanın sesiz haykırışı gibidir, içindeki ateştir… Yüreğin gibidir, canın yandığı halde ayakta dura bilmektir ama hala bir umut gibidir. Kalbin sadece sessizliğe kapılan çocukluğun kırgınlığıdır…. Veda etmek vazgeçmek değildir. Bazen gitmek gerekir. Ya sen o topraklara ait değilsindir ya da o topraklar sana. O yüzden vazgeçmesen de gitmen gerekir. Yeni bir başlangıcın ümidi ile eskilerin özlemi ve hasreti ile de olsa gitmen gerekir. Bazı vedalar vardır sadece canını yakmakla kalmaz senide ömrünle beraber alır gider unutmayasın dünya vedaları hüzünleri sevinçleri olan bir yer sabır sükûnettir derler… Şairinde dediği gibi Vedalar zordur ama bazen gitmek gerekir. Sen sevdin, sen değer verdin, sen veda etmedin, onlar veda etti. Senin yolun güzel olacak inan. Yeter ki inan. Senin sevgin tüm sevgileri kendinde toplayacak gün gelecek. İyi ki de bazı vedalar oldu diyeceksin. Umut etmeyi unutma sakın gönlü yüreği güzel insan. Umut iyi bir şeydir, belki de en iyi şeydir ve iyi şeyler asla ölmez. Biz ki hayattan fazla bir şey istemedik. Kimsenin hayatında gözümüz yok. Kimsenin huzurunu kıskanmadık. Düşman olsa ile bin kat olsun istedik. Biz az ile yetinen insanlarız, Anadolu insanıyız var ile gelmedik şu yalan dünyaya ömrümüz hep gurbet, yüreğimiz hep hasret ile yaşadı. Hayattan tek istediğimiz zerre miktarı huzur, sadece huzur, az olsun sonsuz olsun. İstedik gerisini Allaha bıraktık. Ama ne garip değil mi?.. Yaşıyorsun etraf kalabalık herkes konuşuyor ve herkes iyi. Sonra bakıyorsun ki alacağı varmış gibi… Gelip alıyor maddi manevi ne çıkarı var ise… Böyle böyle duyguların ölüyor… İnsanlar öldürür der ya şair, evet insanlar öldürür hem de hiç acımadan… Duygusuzlaşırsın en nihayetinde… Sonra mı?.. sonrası kar kış kıyamet. Neden, niçin, nasıl… Bu denli kötü olmuş insanlık… Alacaklarını aldıklarında hiç mi vicdanları sızlamıyor, hiç mi uykuları kaçmıyor Ben iyiyim derken ayna karşında hiç mi utanmıyorlar… Hesap nizam mı?.. hiç mi düşünmüyorlar… Zahiri çıkar söz konusu uğruna yakıyorlar her şeyi… Hani şu işimi yapamıyorum, bu yolunda gitmiyor, bu neden olmuyor soruların var ya!... Bir bak nefsine ne yaptın sen… Belki bir mazlumun ahı o, belki bir garibin gözyaşı... Allahlım gör halimizi hisset kalbimizden geçenleri. Tüm yaşanmışlıkları arkada bırakarak elveda demek, hiç de kolay değildir. İnsanın kalbini titreten kelimeler seçmek, ancak güzel sözlerle olur. Kalpleri kırmadan güzel dileklerle elveda dilemek, erdemli bir insanın yapabileceği şeydir. Ve derim ki isteyerek ya da istemeyerek veda ederseniz birisine, şartlar ne olursa olsun zahiri çıkarlar için ardından gıybet yapmayın. Ahir zaman olarak nitelendirebileceğimiz şu çağda sıklıkla karşılaştığımız manevi kirlerden birisidir gıybet… Yıpratma amacıyla yapılan herhangi bir söz nakli ile gerçekleşen dedikodu da gıybette dinimizce haram olan günahlar arasındadır. Her ikisi de kul hakkıdır unutmayınız… Şartlar ne olursa olsun Yaradandan dolayı yaratılanı sevmek lazım dememiş miydi Koca Yunus. İlahi aşkla söylediği bu sözü unutmayalım hiçbir zaman yaşadığımız sürece… Konu hassas dostlarım, hem de çok hassas… Malum sevgi olunca.. Sevginin kaynağı Rabbimiz... Kaynağına sevgi göstermedikçe; birbirimize ve diğer tüm yaratılmışlara sevgi göstermemiz imkânsız… Sevgi neydi?.. dostlarım___ Sevgi incitmemekti, sevdiğine kıyamamaktı, yüreğinde hissetmekti… O halde sevgiyle, sevdiklerinizle tüm kirlenmişliklerden uzak, mutlu gülen bir yüzle, sevin, sevilin, hayat sevince güzel ve diyelim her bir cümleye; atalarımızdan emanet aldığımız bu Vatanın sahipleri yalnızca bu Vatanı karşılıksız seve bilenlerdir… Hadi şimdi kahvenizi alın, oturun bir köşeye. Ruhumuzu keşfe çıktık, sizde de katılın bu serüvene... Kim; Barış adına, Sevgi adına, İnsanlık adına yoklama alırsa, Ben; ‘Buradayım…’ Mutlu ve umutlu, acısız, gözyaşsız ve sağlıklı, huzurlu, sevgi dolu güzel bir Cumartesi günü geçirmeniz dileğiyle, gönül soframdan gönül sofranıza sevgi ve muhabbetler gönderiyorum… Hayatınıza anlam katan, güzel olan ve sizleri mutlu eden ne varsa hep hayatınızda kalması dileğiyle… Hoş kalın, hoşça kalın, sevgiyle hep dostça kalın, bir gün bir yerlerde, yeniden görüşmek ümidiyle…